De wekker gaat om 07.15, en ondanks dat alles al weer in de koffers zit, moeten we ons natuurlijk toch nog haasten. Even 08.00 uur zijn we beneden voor onze shuttle. Daar komen we er achter dat we die contant moeten betalen, dus Jurgen gaat nog snel even pinnen. Als hij terug is duurt het niet lang voor de shuttle komt. We stoppen nog bij 3 andere hotels en rond 09.00 uur zijn we op Newark Liberty Airport.
De rit erheen is nogal een troosteloze bedoening en de weg is vreselijk slecht. Op het vliegveld eerst maar eens een koffie halen en dan op naar de airtrain. Ook hier worden we weer vriendelijk geholpen met de weg. Overal waar je hier namelijk even kijkt alsof je 't niet meer weet, word je aangesproken met de vraag of je hulp nodig hebt.
Dat is toch weer even wennen, al die vriendelijkheid 😊
Met de airtrain komen we heel eenvoudig bij National. De dame die hier achter de balie zit is dan weer helemaal niet aardig. De categorie waarin we huren is blijkbaar populair en de auto die we willen, een Dodge Charger, is er niet meer. Wat is er dan nog wel?
Een Honda Impala of een Ford Fusion, wat stiekem een Ford Mondeo is.
Die willen we niet. Wat willen we dan wel? Nou, die leuke donkergrijze...wakosta?
We betalen 149$ inclusief tax en rijden weg met Bumblebee! Een Chevrolet Camaro dus. Niet heel praktisch, de achterbank moet neergeklapt worden om de koffers in de kofferbak kwijt te kunnen, maar wel leuk! En vooral snel 😄
Overigens zien we bij het wegrijden een stuk of drie Chargers staan. Of de mevrouw heeft zitten liegen, of ze staan toevallig alle drie voor reparatie. Enniehoe, wij hebben geen zin om hier nog een punt van te maken en gaan lekker met de Camaro op pad.
Het is best een eind rijden naar Boston; Tom zegt ETA 15.10 uur. De omgeving is hier een soort van Ardennen. We zien een paar keer herten langs de kant van de weg staan maar gelukkig steken ze niet over. We stoppen een keer bij een mooie reststop voor een broodje en een uurtje voor Boston nog een keer voor een sanitaire stop.
Tegen 15.00 zijn we inderdaad in Boston en ons hotel hebben we snel gevonden. Koffers eruit en door de vallet laten parkeren. Op de kamer komen we er achter dat het fototoestel nog in de auto ligt. Niet zo handig, en dus moeten we weer vragen om de auto. Dat duurt blijkbaar een half uur, dus in de tussentijd gaan we nog even kijken op de kaart voor morgen. Dan gaan we namelijk whalewatchen in Provincetown. Dat is nog wel een stief kwartiertje rijden vanaf Boston, maar ook 4 uur naar het hotel wat we voor morgen geboekt hebben. Da 's niet zo handig. Niet getreurd: we hebben hier wi-fi dus even kijken wat dan handig is. Via Booking.com boeken we een hotel op 'n wat meer praktische plek.
Dan kunnen we naar de receptie en lopen we via de parkeergarage Boston in. Dit keer mét fototoestel! We zitten downtown, dus we kunnen naar het centrum lopen. Gezellige stad hoor, weinig echt hoogbouw en het doet Europees aan. Misschien ook wegens de kinderkopjes in de smalle straatjes. We eten iets in een van de vele Ierse pubs. Jurgen neemt een steak, ik ook een stuk vlees, en allebei met friet en broccoli (?).
We lopen langs een indrukwekkend monument voor slachtoffers van de vernietigingskampen in de Tweede Wereldoorlog. Wauw, alweer kippenvel. Maar het is een erg mooi monument van glas waarin alle nummers van de mensen staan die zijn omgekomen.
Daarna komen we min of meer terecht in het oude Boston. Niet helemaal, want we hebben natuurlijk weer geen kaartje bij ons; dat ligt nog op de kamer. Maar het lukt toch een stukje van de Freedom Trail te lopen. We komen uit bij een soort overdekte markt met straatartiesten die echt een sterk staaltje atletiek laten zien. Vooruit, hier krijgen ze een paar dollar voor.
Inmiddels is het 20.00 uur geweest en we zijn echt moe. Jammer van deze mooie stad want we geven Boston zeker niet de aandacht en tijd die het verdient, maar we hebben het gehad en willen gewoon slapen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten